مقام معظم رهبری همیشه به شاعران جوان لطف داشته اند

به گزارش روابط عمومی حوزه هنری استان اصفهان، میلاد حبیبی شاعر اهل خمینی شهر نیز یکی از شاعران اصفهانی بود که همراه با محمدحسین ملکیان، سید علی شکراللهی در این جلسه به شعرخوانی پرداخت. داوود رحیمی، منصور یال‌وردی، پوریا شیرانی، حسین خالقی‌پور، پروین برهان شهرضایی، اکرم هاشمی سجزی، محمد خادم، شاعرانی بودند که از اصفهان در دیدار با رهبر معظم انقلاب حضور داشتند.

میلاد حبیبی یکی از شاعران جوانی بود که در شب میلاد کریم اهل البیت و در 15 ماه مبارک رمضان سال 1397 در بیت رهبری شعرخوانی کرد. جوان شاعری که این روزها قلم فرسایی در شعر آیینی جز خصایص اوست. میلاد متولد سال 1373 و خمینی شهری است. او در رشته حسابداری تحصیل می کند.

وی در خصوص شعرخوانی در این جلسه گفت: برای سومین بار بود که در این جلسه شرکت می‌کردم اما مرتبه نخستی بود که در این جلسه شعر می‌خواندم؛ امسال حدود 70 درصد شعرا برای نخستین بار در جلسه شرکت می‌کردند و شعر می‌خواندند؛ البته حضور پیشکسوتان در این جلسه بسیار پررنگ بود و حتی از برخی کشورها مثل افغانستان، هندوستان و آذربایجان شعر خوانده شد و بعد نوبت به شعرخوانی جوانان شد که توازن خوبی برقرار کرده بود.

این شاعر خمینی شهر تصریح کرد: این موضوع که شاعران در مقابل شخص اول کشور بنشینند، شعر بخوانند و شعر بشنوند ویژگی است که در عین اینکه باور ناپذیر است این صمیمیت را برقرار می‌کند؛ درهیچ جای دنیا شخص اول کشوری نمی‌آید چندین ساعت از وقتش را برای شعرا فرصت بگذارد و شعر بشنود.

وی افزود: اتفاق خوبی که امسال افتاد بنده، محمدحسین ملکیان و سید علی شکراللهی در محضر رهبری شعر خواندند که به خودی خود فرصت خوبی برای اصفهان بود تا 3 نفر از این شهر شعر بخوانند؛ شعر محمدحسین ملکیان نیز خیلی مورد توجه مقام معظم رهبری قرار گرفت و این موضوع خیلی ارزشمند است.

حبیبی خاطرنشان کرد: شاید حساس‌ترین دیدار در افکار عمومی دیدار رهبری با شاعران است چرا که تنها دیداری است که تعداد مهمان کمی دارد و در عین حال جلسه با صمیمیت برگزار می‌شود، از طرفی میهمانان این جلسه از مسؤولان و کارگزاران نظام نیستند که این دو ویژگی حساسیت جلسه را بیشتر می‌کند و نکته حائز اهمیت این است که هر ساله برگزار می‌شود و امسال نیز با هیجانات خاص خود برگزار شد.

وی ادامه داد: جو جلسه در عین اینکه کارشناسی بود بسیار صمیمی و گرم بود، همچنین علاوه بر این جو صمیمی حضور میهمانان در این جلسه ایجاب می‌کرد که شعرهایی که خوانده می‌شود هم مورد تأیید رهبری و هم میهمانان جلسه قرار بگیرد؛ از طرفی رهبری نیز در هر قسمتی که لازم بود نظرات کارشناسی در مورد شعرها می‌دادند.

حبیبی گفت: با شعر از دوران کودکی آشنا شدم. اولین خاطره من برمی گردد به کلاس سوم ابتدایی، آن موقع در پیک نوروزی کلاس سوم یک بیت شعر نوشته بود و خواسته بود ما دو بیت به این شعر اضافه کنیم. این اولین باری بود که من به شعر گفتن فکر می کردم و یکی دو سال بعد هم گاهی یک چیزهایی می نوشتم. بعدها با دکتر مهدی موذنی آشنا شدم و وقتی فهمید من شعرمی گویم بسیار به من کمک کرد. بعد از او هم از طریق فضای مجازی با آقای محسن قاسمی از شاعران قم آشنا شدم که واقعا حق استادی گردن بنده دارند. او با حوصله تمام، مسائل نقد ادبی و آرایه های ادبی و خلاصه هرچه که در انجمن‌های ادبی کسی حوصله آموزش دادنش را ندارد، به من یاد داد.

وی ادامه داد: بعد از آن از سال 1393 عضو موسسه شهرستان ادب شدم، آنجا به فضای شعر کشور آشنا شدم و شهرستان ادب فرصتی را فراهم کرد که من بیشتر دیده شوم و با شاعران شناخته کشور آشنا شوم. جشنواره های شعر را تجربه کردم و دوستان شاعرم زیاد شدند .

وی دغدغه اصلی خود را این بیان کرد که یک روزی بیاید که نگاه ها به شعر تک بعدی نباشد، کاریکاتوری نباشد، اینطور نباشد که بعضی از دوستان شاعر آئینی، شعرعاشقانه گفتن را کار بیهوده بدانند و بگویند و روشنفکر شعر در مدح و مرثیه اهل بیت را «شعر تاریخ مصرف دار» بدانند.

حبیبی در خصوص شعر آئینی تصریح کرد: خدا را شکر توفیق شعر گفتن برای حضرات معصومین(ع) نصیبم شده، اما مسئله ای که وجود دارد این است که شعر آئینی برای ما منحصر شده در تولد حضرات معصومین(ع) و شهادت هایشان، همین است که وقتی مثلا می خواهیم برای حضرت زهرا(س) شعر بگوییم فقط به سراغ نحوه شهادت ایشان می رویم و به زمان زندگی ایشان و کیفیتش کاری نداریم .

وی در خصوص نظرمقام معظم رهبری در خصوص شعر خوانیش گفت:ایشان همیشه به شاعران جوان لطف داشته اند و الحمدلله وقتی شعر من را می شنیدند ابیات را با تحسین هایشان تائید می کردند و خدا را شکر بیت چهارمم ایشان را خیلی بیشتر خوشحال کرد و دوبار گفتند «تکرار کن!»، ایشان چندبار آفرین و ماشاالله گفتند.